کد مطلب:369723 پنج شنبه 5 اسفند 1395 آمار بازدید:230
»»» فهرست کتاب
نیایش بیست و هشتم
. دعای آن حضرت است به هنگام زاری به درگاه خداوند عز و جل .
ای خداوند ، من از روی اخلاص ، تنها و تنها تو را برگزیده ام و با همه وجودم به تو روی آورده ام و از هر کس که خود نیازمند توست رو بر تافته ام و به هر کس که از نعمت تواش بی نیازی نیست تمنایی نکرده ام . و بر آنم که در خواست نیازمندی از نیازمند دیگر سفاهت رأی است و ضلالت عقل .
چه بساای خداوند مندیده ام کسانی را که عزت نه از توطلبیده اند و به ذلت افتاده اند و جز از خزانه فضل تو توانگری جسته اندو بینوا شده اند و آهنگ بلندی کرده اند و به پستی گراییده اند . پس آن دور اندیش که از سر اعتبار نگریسته و چنین کسان را دیده ، دردور اندیشی خویش به راه خطا نرفته است و اختیارش به راه صواب رهنمون گشته است .
تویی ای سرور و مولای منکه تنها و تنها پیشگاه توست که باید دست طلب به سوی آن دراز کرد ، نه هر کس دیگر که از او چیزی می طلبند ، تنها و تنها درگاه توست که باید از آنجا حاجت خواست ، نه هر کس دیگر که از او حاجت می خواهند .
پیش از آنکه دیگری را بخوانم تنها و تنها تو را می خوانم و تنها به توامید می بندم و تنها دست دعا به آستان تو بر می دارم و تنها تو را ندامی دهم .
تویی ای خداوند من که به شمار یکتایی و آن توانایی که در آن ناتوانی راه نیابد ، تنها
و تنها صفت توست . قدرت و نیرومندی و علودرجت و رفعت ، تنها و تنها از آن توست .
هر کس جز تو ، در زندگی اش خواستار ترحم است ، در کارش مغلوب است و مقهور ، دستخوش گونه گون حالات است و سرگشته گونه گون صفات .
ای خداوند ، تو برتر از آنی که تو را همتایانی باشند یا اضدادی ، بزرگ تر از آنی که تو را همانندانی باشند یا اقرانی . منزهی تو و هیچ خدایی جز تو نیست .